Ik dacht twee flessen Riesling voor ze gekocht te hebben, maar dat was niet zo.
Kijk maar.
De flessen zijn identiek, de etiketten hebben exact dezelfde vorm en kleur. En toch zijn ze het niet hetzelfde.
Twee totaal verschillende wijnen
Pinot Blanc was niet om gevraagd.
“Is vies”, zeiden ze. “Valt wel mee” probeerde ik.
“Hoe kan dat nou”
dacht ik en keek eens iets beter naar beide flessen.
Het gaat hier toch om een doordacht ontwerp met als duidelijk doel de “Cave” fraai te onderscheiden van andere caves. Een heldere huisstijl qua kleur, qua vormgeving en qua uitstraling. Alles voor de positionering van het merk.
Dat mag van mij hoor, maar er is een niet onbelangrijk detail over het hoofd gezien: de consument.
Die heeft niet direct in de gaten dat dit merk verschillende wijnen kent.
Bitter
En dat geeft deze poging tot positionering een bittere nasmaak.
Misschien dat het wel heel goed werkt in die andere voor wijnproducenten zo belangrijke markt: de wijn-inkopers.
Die krijgen meer informatie en nemen de tijd om goed te kijken. Die zien wel dat er verschillende wijnsoorten in de identieke flessen zitten.
Maar op teleurgestelde consumenten zitten ze, neem ik aan, beiden niet te wachten.
Ben je marketeer? Heeft je merk zowel de tussenhandel als consument als markt? Hou dan rekening met de kenmerken en eigenaardigheden van beide doelgroepen.